Huizenhoog

Na ons uitstapje naar Italië zullen we ons de komende periode weer richten op onze regio met de nadruk op Uitgeest. Onze hobby fotograaf  Ruud Rozemeijer heeft een ronde gemaakt door dit pittoreske dorpje met veelal leuke gevels. De muur op de foto is van het Raadhuis aan de Middelweg in Uitgeest. Over de ouderdom van dit gebouw heb ik middels Google weinig kunnen vinden. Wel is bekend dat dit object in December 1917 van de familie Brasser is gekocht. Het pand is toen verbouwd en werd voorzien van een burgermeesterskamer. De toenmalige burgervader Van Lith maakte hier echter geen gebruik van, hij ontving zijn dorpsgenoten in zijn woonhuis. Mogelijk had hij mooiere stenen aan zijn woonhuis, wie zal het zeggen? Begrijp me niet verkeerd maar de uitstraling van de individuele steen aan dit pand loop ik niet warm. In de stenenwereld noemen wij dit bloempot rood, zeg maar de eenvoudigste kleur welke je krijgt wanneer je ijzerhoudende klei bakt. Het ijzer in de klei zorgt voor de rode kleur. Een andere kleur welke we veel tegen komen is geel dit komt voort uit het bakken van kalkhoudende klei. Nu zei ik “individuele” steen, want de uitstraling van het totale oranje rode pand  met witte ornamenten is zeer fris. De stenen zijn, aan het sinaasappelachtige oppervlakte te zien, één keer gereinigd. Dat het pand in de muurvlakken bijna egaal van kleur oogt komt door de zeer dunne en terug liggende voeg. Deze witte voeg, welke perfect aansluit bij de kleur van de ornamenten, heeft volgens mij duidelijk onder het reinigen (met hoge druk?) geleden. Van dichtbij zit de voeg er wat frommelig uit, maar door de dunte van de voeg is dit zeker niet storend. Overigens is het een hele kunst, om zonder de  stenen onder  te smeren, deze voegen indien nodig, opnieuw te vullen. Links bovenin het gebouw heeft men vermoedelijk ooit een raam dicht gemetseld. Dit heeft men gedaan met iets afwijkende stenen. Had men deze muur van een normale “gevulde” voeg voorzien dan had het verschil tussen het oude en het toen nieuwe metselwerk minder opvallend geweest. Na het voegen zie je het wel vaker gebeuren dat invullingen van nieuw metselwerk als het ware naar het oude metselwerk toetrekt. Ik heb al eerder aangegeven dat het bijpassen van steen soms een lastige zaak is. Wanneer de stenen eenmaal verwerkt zijn is er geen weg meer terug. Hoewel, slopen en opnieuw vullen is te doen. Maar zijn de stenen echt niet meer bij te passen dan houd het op. Jammer dus…., nee sinds kort bewegen zich wat geheimzinnige mensen door het land met dito koffertjes. Wat er precies in deze koffertjes zit blijft geheim maar neem van mij aan dat de middelen die erin zitten niet voor inwendig gebruik bestemd zijn. Hoe ik dat weet? Uit de praktijk. Deze personen zijn namelijk in staat om reeds verwerkte stenen van kleur te doen veranderen. Dat doen ze met pigment. De kleurstof aangemaakt met water en een kwast, zo breed als de steen om smetten op de voeg te voorkomen, zorgen voor wonderen. Niet alles is mogelijk. Maar een oranje rode steen kan men op deze manier warm rood maken en een gele steen kan men naar wit kleuren. Mogelijk zult u zich afvragen waarom moeten dit nu weer geheimzinnige mensen zijn. Domweg omdat men dit bij de steen industrie niet aan de grote “steen” hangt. Vanuit de industrie wordt dit alleen bij “probleem” gevallen gebruikt. Mogelijk dat een ander dit gat in de markt kan gaan vullen. En wat moet men nu in Uitgeest.
Ik zou zo zeggen, niets aan doen. Het is met deze muur net als in het echte mensen leven.
Door de jaren worden we, vooral ons gezicht, getekend door het leven. Velen van ons komen er zelfs interessanter uit te zien met een littekentje hier en daar, wanneer de jaren gaan tellen.
Ik ben benieuwd wie er na het lezen van dit stukje allemaal even in de spiegel kijken.

Cijfer uitstraling: 7.5

Foto: Ruud Rozemeijer